· Pluizuit leest en bespreekt kinder-en jeugdboeken ·
Titel: |
De
verschrikkelijke verhalen van het |
Reeks: |
|
Auteur: |
Chris
Priestley |
Aantal
blz. |
224 |
Illustrator: |
David
Roberts |
ISBN: |
9789049923853 |
Uitgever:
|
uitgavejaar |
2009 |
|
Vertaler
uit…: |
Engels:
Ellis Post Uiterweer |
Leeftijd: |
+
10 |
Originele
titel: |
Tales
of Terror from the Black Ship |
AVI: |
9+ |
Thema’s: |
korte
verhalen, griezelen |
Prijs:
€ |
16,95 |
|
Ethan en zijn zusje Cathy wonen met hun vader in een oude
herberg. Die had veel succes tot de moeder van Ethan en
Cathy stierf. Vanaf dat moment kon hun vader niet meer
lachen en bleven de klanten weg. Op een stormachtige avond
worden beide kinderen erg ziek en hun vader vertrekt naar de
dokter. Wanneer ze in de loop van de avond wakker worden,
voelen ze zich erg vreemd maar toch gaan ze naar de
gelagzaal, wachten tot hun vader terugkomt. Even later wordt
aan de deur geklopt en een zeeman vraagt onderdak omdat het
buiten zo’n woeste storm is. De kinderen laten hem binnen
en in afwachting van het luwen van de storm vertelt de
zeeman verhalen. Het zijn stuk voor stuk griezelige,
spannende zeemansavonturen, die Ethan en Cathy koude
rillingen bezorgen, maar waar ze toch steeds meer over
willen horen. Ze zijn immers wel wat stoere zeemansverhalen
gewend van in de herberg. Maar wat er gebeurt als de zeeman
eindelijk vertrokken is, is toch wel het meest griezelige
dat ze konden bedenken… De herberg met de luisterende kinderen is de rode draad door dit
boek. De zeeman vertelt geheimzinnige verhalen die zich stuk
voor stuk op zee of in een haven afspelen. Het zijn verhalen
die zeemannen onderling doorvertellen als ze samen zitten en
stoere verhalen moeten vertellen. Ze zijn geheimzinnig, gaan
over mysterieuze wezens of bizarre gebeurtenissen, en het
loopt steeds slecht af voor de hoofdpersonages.
Ijzingwekkende verhalen zijn het, die je toch doen verlangen
naar meer. Net als Ethan en Cathy raak je geboeid door die
zeemanswereld en wil je steeds een nieuw verhaal horen. Net
als de kinderen zit je met rode oortjes verder te lezen,
waarbij het ene verhaal al gruwelijker is dan het andere.
Dankzij het kaderverhaal krijgt elk verhaal de nodige
aandacht, creëert het een eigen sfeer. En de verrassing zit
natuurlijk in het einde, want ook het kaderverhaal heeft zo
zijn gruwelijkheden.
Mik Ghys |
Ons mailadres:pluizuit@hotmail.com
Recensie gepubliceerd of aangepast op:17 januari, 2010
Legal disclaimer.Copyright Pluizuit
2010