Titel:

 Weg met die krokodil

 Reeks:

 Auteur:

 Paul van Loon

 Aantal blz.

 94

 Illustrator:

 Hugo van Look

 ISBN:

 9789025852139

 Uitgever:

 Leopold

 uitgavejaar

 2008

 Vertaler uit…:

 Leeftijd:

 + 8

 Originele titel:

 AVI:

 8

 Thema’s:

 humor, huisdier, familie, opstand

 Prijs: €

 12,95

Bregjes ouders hebben weinig aandacht voor hun dochter. Als ze voor haar verjaardag een goudvis krijgt in plaats van een hond, is ze erg ontgoocheld. Van een prettige verjaardagsstemming is niets te merken. Gelukkig ontvangt Bregje nog een prijs voor een wedstrijd waaraan ze deelnam: een niet uitgebroed krokodillenei. De postbode is een lieve man die haar een goede raad geeft: als je iets heel graag wenst, moet je het WILLEN. ’s Avonds in bed probeert ze zijn raad op te volgen en inderdaad, de volgende ochtend ligt er een lief babykrokodilletje naast haar in bed. Maar die kleine krokodil groeit erg snel, vooral omdat Bregje het wil. Tot haar ouders de krokodil ontdekken en in paniek de dierentuin bellen. Gelukkig is oma er nog, samen met haar probeert Bregje haar krokodil te redden.

Dit vrolijke, knettergekke verhaal beleeft reeds zijn zestiende druk en werd voor het eerst uitgegeven in 1993. Het heeft nog steeds niets aan kracht verloren. De zielige Bregje die door haar ouders zo genegeerd wordt krijgt alle sympathie van de lezers. Als ze er dan nog in slaagt om een krokodil levend te wensen, wil iedereen haar belevenissen verder volgen. Oma is een vrolijk en verrassend personage, Bregjes ouders willen haar kwijt maar er zit nog veel leven in deze krasse dame. Ze verzet zich door te doen alsof ze doof is, maar Bregje weet hoe alert oma nog is. Zij is dan ook de initiatiefneemster van de verzetsplannen als de krokodil in gevaar is. De oplossing is wensvervullend voor de hoofdpersonages en voor de lezers. De vlotte tekst zorgt voor intens leesplezier, de humor helpt daarbij een handje. De illustraties volgen de speelse sfeer van het verhaal en tonen vooral guitige personages. 
Een vrolijk en aantrekkelijk verhaal waarbij Paul van Loon toont dat hij meer kan dan alleen maar griezelverhalen schrijven. 

Mik Ghys
juli 2008